Hunter Field Target
Hunter Field Target (HFT) - konkurencja, której zasady opracowano trochę później niż FT. Głównym zamysłem HFT jest wprowadzenie zasad bardziej zbliżonych do tych, które spotyka się podczas polowań. Dlatego jedną z głównych różnic względem konkurencji FT, jest możliwość przyjęcia przez zawodnika dowolnej postawy strzeleckiej, z wyjątkiem postawy "siedzącej" (zazwyczaj określanej mianem "dowolnej" w FT) oraz możliwość skorzystania z wszelkich udogodnień terenowych, jakie znajdą się w zasięgu wyznaczonego stanowiska.
<<< ZOBACZ: nocne Hunter Field Target >>>
Tak jak w FT, zawodnik nie może używać dodatkowych urządzeń do określania odległości. Nie może też używać do tego celu regulacji nastaw celownika optycznego. Zmiana jakichkolwiek jego nastaw w trakcie zawodów jest niedozwolona, ale przed oddaniem pierwszego strzału można dokonać korekty ustawień celownika, które będą musiały pozostać już niezmienione przez całe zawody. Dlatego w HFT stosuje się celowniki o stosunkowo niskiej krotności powiększenia - zwykle 8-10 razy. Celami, podobnie jak w FT, są metalowe figurki, ale ze strefami trafienia od 15 do 40 mm.
Trafienie celu przy takim ograniczeniu możliwości technicznych sprzętu jest dużo trudniejsze, dlatego cele ustawia się na skróconym dystansie - od 7 do 42 metrów.
Ponadto obowiązuje inny system punktowania. Za trafienie celu skutkujące jego przewróceniem zawodnik otrzymuje 2 punkty, za trafienie w sylwetkę, ale bez jej przewrócenia 1 punkt, a całkowite chybienie celu to 0 punktów. Podobnie jak w FT, zawodnik może oddać tylko jeden strzał do celu.
W HFT obowiązują ograniczenia czasowe (2 minuty na stanowisku z jednym celem), ale standardowo czas nie jest mierzony, choć sędzia może go sprawdzić w określonym regulaminem przypadku.
Strefa trafienia w figurce HFT - zawodnik otrzymuje 1 punkt za trafienie w "blachę", 2 punkty za "położenie" figurki, a 0 punktów za całkowite chybienie.
